би самоизтребвал

Речник на българския език

1. би самоизтребвал — условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.

би самоизтребвал е производна форма на самоизтребвам (условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.).

2. би самоизтребвал — условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.

би самоизтребвал е производна форма на самоизтребвам (условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.).