би разшумил

Речник на българския език

1. би разшумил — условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.

би разшумил е производна форма на разшумя (условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.).

2. би разшумил — условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.

би разшумил е производна форма на разшумя (условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.).