би разчупил

Речник на българския език

1. би разчупил — условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.

би разчупил е производна форма на разчупя (условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.).

2. би разчупил — условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.

би разчупил е производна форма на разчупя (условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.).