би разцелувал

Речник на българския език

1. би разцелувал — условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.

би разцелувал е производна форма на разцелувам (условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.).

2. би разцелувал — условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.

би разцелувал е производна форма на разцелувам (условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.).