би разкроил

Речник на българския език

1. би разкроил — условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.

би разкроил е производна форма на разкроя (условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.).

2. би разкроил — условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.

би разкроил е производна форма на разкроя (условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.).