би похлупил

Речник на българския език

1. би похлупил — условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.

би похлупил е производна форма на похлупя (условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.).

2. би похлупил — условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.

би похлупил е производна форма на похлупя (условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.).