би понавил

Речник на българския език

1. би понавил — условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.

би понавил е производна форма на понавия (условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.).

2. би понавил — условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.

би понавил е производна форма на понавия (условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.).