би поиздънил

Речник на българския език

1. би поиздънил — условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.

би поиздънил е производна форма на поиздъня (условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.).

2. би поиздънил — условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.

би поиздънил е производна форма на поиздъня (условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.).