би осъдил

Речник на българския език

1. би осъдил — условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.

би осъдил е производна форма на осъдя (условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.).

2. би осъдил — условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.

би осъдил е производна форма на осъдя (условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.).