би напорил

Речник на българския език

1. би напорил — условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.

би напорил е производна форма на напоря (условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.).

2. би напорил — условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.

би напорил е производна форма на напоря (условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.).