би изклинчило

Речник на българския език

1. би изклинчило — условно наклонение, 2 л., ед. ч., ср. р.

би изклинчило е производна форма на изклинча (условно наклонение, 2 л., ед. ч., ср. р.).

2. би изклинчило — условно наклонение, 3 л., ед. ч., ср. р.

би изклинчило е производна форма на изклинча (условно наклонение, 3 л., ед. ч., ср. р.).