би избримчило

Речник на българския език

1. би избримчило — условно наклонение, 2 л., ед. ч., ср. р.

би избримчило е производна форма на избримча (условно наклонение, 2 л., ед. ч., ср. р.).

2. би избримчило — условно наклонение, 3 л., ед. ч., ср. р.

би избримчило е производна форма на избримча (условно наклонение, 3 л., ед. ч., ср. р.).