бил съм налюбил

Речник на българския език

1. бил съм налюбил — преизк. накл., мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., м. р.

бил съм налюбил е производна форма на налюбя се (преизк. накл., мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., м. р.).