бил съм изхабил

Речник на българския език

1. бил съм изхабил — преизк. накл., мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., м. р.

бил съм изхабил е производна форма на изхабя (преизк. накл., мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., м. р.).