бил сполучвал

Речник на българския език

1. бил сполучвал — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

бил сполучвал е производна форма на сполучвам (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).