бил си сополивил

Речник на българския език

1. бил си сополивил — преизк. накл., мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., м. р.

бил си сополивил е производна форма на сополивя (преизк. накл., мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., м. р.).