бил си похлупил

Речник на българския език

1. бил си похлупил — преизк. накл., мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., м. р.

бил си похлупил е производна форма на похлупя (преизк. накл., мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., м. р.).