бил си осъдил

Речник на българския език

1. бил си осъдил — преизк. накл., мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., м. р.

бил си осъдил е производна форма на осъдя (преизк. накл., мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., м. р.).