бил си обидил

Речник на българския език

1. бил си обидил — преизк. накл., мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., м. р.

бил си обидил е производна форма на обидя (преизк. накл., мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., м. р.).