бил самосглобявал

Речник на българския език

1. бил самосглобявал — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

бил самосглобявал е производна форма на самосглобявам (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).