бил позадържал

Речник на българския език

1. бил позадържал — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

бил позадържал е производна форма на позадържам (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. бил позадържал — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

бил позадържал е производна форма на позадържа (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).