бил осуетил

Речник на българския език

1. бил осуетил — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

бил осуетил е производна форма на осуетя (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).