бил напорил

Речник на българския език

1. бил напорил — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

бил напорил е производна форма на напоря (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).