бил назубрил

Речник на българския език

1. бил назубрил — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

бил назубрил е производна форма на назубря (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).