бил е угодничил

Речник на българския език

1. бил е угодничил — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

бил е угодничил е производна форма на угоднича (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).