бил е поокуражавал

Речник на българския език

1. бил е поокуражавал — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

бил е поокуражавал е производна форма на поокуражавам (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).