бил е обидил

Речник на българския език

1. бил е обидил — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

бил е обидил е производна форма на обидя (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).