било уличило

Речник на българския език

1. било уличило — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

било уличило е производна форма на улича (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).