било удвоило

Речник на българския език

1. било удвоило — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

било удвоило е производна форма на удвоя (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).