било съм устояло

Речник на българския език

1. било съм устояло — преизк. накл., мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., ср. р.

било съм устояло е производна форма на устоя (преизк. накл., мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., ср. р.).