било съм смутило

Речник на българския език

1. било съм смутило — преизк. накл., мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., ср. р.

било съм смутило е производна форма на смутя (преизк. накл., мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., ср. р.).