било смутило

Речник на българския език

1. било смутило — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

било смутило е производна форма на смутя (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).