било си упоило

Речник на българския език

1. било си упоило — преизк. накл., мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., ср. р.

било си упоило е производна форма на упоя (преизк. накл., мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., ср. р.).