било рутило

Речник на българския език

1. било рутило — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

било рутило е производна форма на рутя (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).