било разчуло

Речник на българския език

1. било разчуло — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

било разчуло е производна форма на разчуя (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).