било разбунвало

Речник на българския език

1. било разбунвало — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

било разбунвало е производна форма на разбунвам (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).