било осъдило

Речник на българския език

1. било осъдило — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

било осъдило е производна форма на осъдя (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).