било натъртило

Речник на българския език

1. било натъртило — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

било натъртило е производна форма на натъртя (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).