било напорило

Речник на българския език

1. било напорило — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

било напорило е производна форма на напоря (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).