било надоило

Речник на българския език

1. било надоило — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

било надоило е производна форма на надоя (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).