беше умопобъркал

Речник на българския език

1. беше умопобъркал — мин. пред. вр., 2 л., ед. ч., м. р.

беше умопобъркал е производна форма на умопобъркам (мин. пред. вр., 2 л., ед. ч., м. р.).

2. беше умопобъркал — мин. пред. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

беше умопобъркал е производна форма на умопобъркам (мин. пред. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).