беше угодничило

Речник на българския език

1. беше угодничило — мин. пред. вр., 2 л., ед. ч., ср. р.

беше угодничило е производна форма на угоднича (мин. пред. вр., 2 л., ед. ч., ср. р.).

2. беше угодничило — мин. пред. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

беше угодничило е производна форма на угоднича (мин. пред. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).