антиговорене

Речник на българския език

антиговорене съществително име, среден род (тип 71) редактиране

Значение

Словоформи

С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.

ед.ч. ан-ти-го-во-ре-не
членувано ан-ти-го-во-ре-не-то
мн.ч. ан-ти-го-во-ре-ния
членувано ан-ти-го-во-ре-ни-я-та