ПОПЕЧИТЕЛКА

Речник на българския език

попечѝтелка съществително име, женски род (тип 41) редактиране

Значение

мн. попечѝтелки, ж. Жена попечител.

Грешни изписвания (15)

  • попечителкъ
  • попечитилка
  • попечитилкъ
  • попичителка
  • попичителкъ
  • попичитилка
  • попичитилкъ
  • пупечителка
  • пупечителкъ
  • пупечитилка
  • пупечитилкъ
  • пупичителка
  • пупичителкъ
  • пупичитилка
  • пупичитилкъ

Словоформи

С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.

ед.ч. по-пе-чи-тел-ка
членувано по-пе-чи-тел-ка-та
мн.ч. по-пе-чи-тел-ки
членувано по-пе-чи-тел-ки-те
звателна форма