ПОДЕМЕН

Речник на българския език

подѐмен прилагателно име (тип 79) редактиране

Значение

подѐмна, подѐмно, мн. подѐмни, прил. Предназначен да повдига, да подема. Подемен кран.

Грешни изписвания (3)

  • подемин
  • пудемен
  • пудемин

Словоформи

С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.

ед. ч. м. р. по-де-мен
непълен член по-дем-ния
пълен член по-дем-ни-ят
ж. р. по-дем-на
членувано по-дем-на-та
ср. р. по-дем-но
членувано по-дем-но-то
мн. ч. по-дем-ни
членувано по-дем-ни-те