ПЛЕТАЧЕН

Речник на българския език

плета̀чен прилагателно име (тип 79) редактиране

Значение

плета̀чна, плета̀чно, мн. плета̀чни, прил. Който служи за плетене. Плетачна машина.

Грешни изписвания (3)

  • плетачин
  • плитачен
  • плитачин

Словоформи

С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.

ед. ч. м. р. пле-та-чен
непълен член пле-тач-ния
пълен член пле-тач-ни-ят
ж. р. пле-тач-на
членувано пле-тач-на-та
ср. р. пле-тач-но
членувано пле-тач-но-то
мн. ч. пле-тач-ни
членувано пле-тач-ни-те