ОРКЕСТРАЦИЯ

Речник на българския език

оркестра̀ция съществително име, женски род (тип 47) редактиране

Значение

мн. оркестра̀ции, ж. Преработка на музикално произведение за изпълнение от оркестър.

Грешни изписвания (23)

  • оркестрацеа
  • оркестрацеъ
  • оркестрацея
  • оркестрациа
  • оркестрациъ
  • оркистрацеа
  • оркистрацеъ
  • оркистрацея
  • оркистрациа
  • оркистрациъ
  • оркистрация
  • уркестрацеа
  • уркестрацеъ
  • уркестрацея
  • уркестрациа
  • уркестрациъ
  • уркестрация
  • уркистрацеа
  • уркистрацеъ
  • уркистрацея
  • уркистрациа
  • уркистрациъ
  • уркистрация

Словоформи

С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.

ед.ч. ор-кес-т-ра-ция
членувано ор-кес-т-ра-ци-я-та
мн.ч. ор-кес-т-ра-ции
членувано ор-кес-т-ра-ци-и-те
звателна форма