ОРБИТАЛЕН

Речник на българския език

орбита̀лен прилагателно име (тип 79) редактиране

Значение

орбита̀лна, орбита̀лно, мн. орбита̀лни, прил. Който се намира в орбита около небесно тяло. Орбитален комплекс.

Грешни изписвания (7)

  • орбетален
  • орбеталин
  • орбиталин
  • урбетален
  • урбеталин
  • урбитален
  • урбиталин

Словоформи

С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.

ед. ч. м. р. ор-би-та-лен
непълен член ор-би-тал-ния
пълен член ор-би-тал-ни-ят
ж. р. ор-би-тал-на
членувано ор-би-тал-на-та
ср. р. ор-би-тал-но
членувано ор-би-тал-но-то
мн. ч. ор-би-тал-ни
членувано ор-би-тал-ни-те