НОРМИРОВКА

Речник на българския език

нормиро̀вка съществително име, женски род (тип 41) редактиране

Значение

Грешни изписвания (15)

  • нормеровка
  • нормеровкъ
  • нормерофка
  • нормерофкъ
  • нормировкъ
  • нормирофка
  • нормирофкъ
  • нурмеровка
  • нурмеровкъ
  • нурмерофка
  • нурмерофкъ
  • нурмировка
  • нурмировкъ
  • нурмирофка
  • нурмирофкъ

Словоформи

С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.

ед.ч. нор-ми-ров-ка
членувано нор-ми-ров-ка-та
мн.ч. нор-ми-ров-ки
членувано нор-ми-ров-ки-те
звателна форма