НЕУКРЕПЕН

Речник на българския език

неукрепѐн прилагателно име (тип 76) редактиране

Значение

Грешни изписвания (7)

  • неокрепен
  • неокрипен
  • неукрипен
  • ниокрепен
  • ниокрипен
  • ниукрепен
  • ниукрипен

Словоформи

С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.

ед. ч. м. р. не-ук-ре-пен
непълен член не-ук-ре-пе-ния
пълен член не-ук-ре-пе-ни-ят
ж. р. не-ук-ре-пе-на
членувано не-ук-ре-пе-на-та
ср. р. не-ук-ре-пе-но
членувано не-ук-ре-пе-но-то
мн. ч. не-ук-ре-пе-ни
членувано не-ук-ре-пе-ни-те